Het is alweer een poosje geleden dat ik in het museum Dordrecht was, hoog tijd voor een nieuw bezoek. Het museum, destijds gevestigd in de Boterbeurs in de Wijnstraat in Dordrecht, is opgericht in 1842 en is hiermee een van de oudste musea in Nederland. Het pand is even bijzonder, in de Middeleeuwen stond op deze plek een klooster; in de 17e eeuw waren er een weeshuis en een pesthuis gevestigd; en nog veel later huisde er een krankzinnigengesticht. Door de snelle groei van de kunstcollectie in de Boterbeurs verhuisde het museum in 1904 naar de inmiddels verlaten en aangepaste gestichtsgebouwen. De Dordtse architect Bernard van Bilderbeek ontwierp onder meer de hoofdingang in de tuin. In de zeventiger jaren werd het museum uitgebreid met twee aangrenzende gebouwen, waar zich een tentoonstellingsruimte voor moderne kunst, een depot en een filmzaal bevinden. De ingang van het museum werd vernieuwd en aan de tuinzijde werd een klein café met terras gebouwd. En na een ingrijpende verbouwing tussen 2008 en 2010, waarbij een nieuwe serre en een glazen entree zijn toegevoegd, geniet je nog meer van het lommerrijke terras in de tuin met zijn platanen en beukenbomen van honderden jaren oud.
In de moderne entree vraag ik naar de speurtocht voor kinderen en deze is er gelukkig ook, maar dan in de vorm van een doosje met een dobbelspel. Op de dobbelsteen staan zes verschillende ‘opdrachten’ die je in elke zaal moet vervullen. Daarnaast zijn er vragen die je moet beantwoorden zoals: ‘Van welk schilderij word jij vrolijk?’ of ‘Wat is het oudste kunstwerk in deze ruimte?’. En hoewel ik deze keer geen kleinkind bij me heb, krijg ik het doosje toch mee voor thuis. Ik wandel daarom op mijn gemak door al die prachtige hoge tentoonstellingszalen. Je kunt wel merken dat het museum terecht trots is op ‘zijn’ kunstenaars die in Dordrecht zijn geboren, zoals Ferdinand Bol (1616), Aelbert Cuyp (1610), Ary Scheffer (1795) en Jan Veth (1864). Aan al deze kunstenaars is in het verleden een overzichtstentoonstelling gewijd.
Vooral in de 19e eeuw werd Dordrecht een geliefd oord voor kunstenaars uit heel Europa, tussen 1850 en 1920 bezochten bijna driehonderd schilders de stad. In het museum hangen werken van onder meer Johan Barthold Jongkind, Max Liebermann en Eugène Boudin met Dordrecht als onderwerp. In de zomer van 1899 kwam de Franse beeldhouwer Auguste Rodin naar Dordrecht en hij was verrukt van de stad aan de rivier en schreef in een brief: ‘Vanochtend heb ik de 17de eeuw niet verlaten, het is hier alles nog hetzelfde, het is Cuyp, Van Goyen, Salomon van Ruysdael, alles hetzelfde als toen, wat is dit mooi, wat moeten de mensen in Holland gelukkig zijn’. Maar ook van mijn eigen favoriete schilders zoals Jan Sluijters, Anton Mauve en Jan Toorop zie ik prachtige schilderijen en ik kom tot de conclusie dat het inderdaad hoog tijd werd voor een hernieuwde kennismaking.
Na afloop ga ik heel tevreden naar het museumcafé Art & Dining in de prachtige serre. En omdat het prachtig weer is, kies ik voor een tafeltje op het terras in de tuin. Voor de lunch kun je onder andere kiezen uit een Van Goyen, Jongkind, of Scheffer salade. Ik houd het lekker simpel en neem een cappuccino met een walnoten-pruimentaart.
